Bir Özcan İŞLER Şiiri
Günün şiiri<- Geri | 1 ... 4 5 6 7 8 9 10 ... 34 | Devam -> |
İsim: | ozcanislersiirleri |
Zaman: | 24.04.2024, 09:19 (UTC) |
Mesaj: | Türk Gençliği Türk genci Ata gibi Türk'çe bak yarınlara, Yoldaş olma kimliksiz, ülküsü yarımlara, Yürü durmadan yürü yollar engel dolsada, Bıkmadan usanmadan sonu ölüm olsada. Varsın birçok kefere leke sürsün adına, Zafere kadar yılma pesetme inadına. Gayretli azimliyken yolları katlamaya, Oğuz Atam gelecek sizleri kutlamaya. Ahlâkınla örnek ol kocaman adamlara, Sapasağlam irade sert emin adımlarla. Silinsin bu vatanda namertler adlarıyla, O zaman övünecek millet evlatlarıyla. Özendik: Arap, Farsa milli şuuru yokça, Her çeşit ihaneti gördük, yaşadık çokça. Cirit atan çok alçak dövünsün yana yana, Övünç milletime hak övgüde mutlak sana. Bütün kalpler birlikte zafer diye vurdukça, Yer, huzura erecek gök, yerinde durdukça. Türk gençliği bıkmadan sen Turana çağırda, Birgün Türkler birleşir açtığınız çığırda. 1977 - Yalvaç Özcan İŞLER Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
İsim: | ozcanislersiirleri |
Zaman: | 27.03.2024, 01:43 (UTC) |
Mesaj: | YANLIŞ SÖYLEM Bu slogan ilk çıktığı günden bu yana yanlış olduğunu her yerde söyledim. Bana kızanlar ve küsenler de oldu. Canları sağolsun. Ama inandığım doğruları söylemekte ısrar eden bir kişiyim. Bir seçimden kazanım elde etmek için tarih istismar edilmemeli. "Bin yıllık kardeşlik" sloganı. Siyasi literatüre en garip söylemlerden biri olarak gireceğinden eminim. Adam diyor ki: "Ben senin kardeşin değilim" Biz diyoruz ki: "Bin yıldır, biz kardeşiz" Biz kimsesiz miyiz ki kendimize ille de kardeş ve akraba arıyoruz? Tarihi gerçeklerden yoksun; kendimize bin yıllık bir geçmiş ilan ederek Anadolu'nun on bin yıldır Türk Vatanı olduğunu inkar mı ediyoruz? Akıllı olun! Türk, hiç kimseye düşman değildir! Ama düşmanına da taviz verecek töresiz hiç değildir! YILMAZ KARAHAN |
İsim: | ozcanislersiirleri |
Zaman: | 21.03.2024, 17:38 (UTC) |
Mesaj: | Gökyüzünde Kavga Var Duygular akşam akşam hüzüne evriliyor, Gökyüzünde kavga var kazanlar devriliyor. Bütün gözler korkuyla şavklara çevriliyor, Gökyüzünde kavga var kazanlar devriliyor. Bir deve kuşu gibi başlar sokulmuş kuma, Bu nasıl vakar böyle, nice meydan okuma? Giyinmişler hepsi de kurşuni bir dokuma, Gökyüzünde kavga var kazanlar devriliyor. Hep salkım saçak saçla ortaya çıkıyorlar, Yeryüzünden görülen ateşler yakıyorlar, Ya düzen kuruyorlar, ya düzen yıkıyorlar, Gökyüzünde kavga var kazanlar devriliyor. Kalplere korku salan ne yaman haykırıştı, Yüzleri hayal meyal korkunç kırış kırıştı, Kıyamet kopmuş gibi ortalık tam karıştı, Gökyüzünde kavga var kazanlar devriliyor. Peşpeşe hiç durmadan hep nara atılıyor, Bu ulvana bakarsan; can alıp, satılıyor, Top, tüfek seslerine gözyaşı katılıyor, Gökyüzünde kavga var kazanlar devriliyor. Özcan İŞLER 21 Mart 2024 Ankara Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
İsim: | ozcanislersiirleri |
Zaman: | 01.03.2024, 17:58 (UTC) |
Mesaj: | Gönlümün Prensesi Adın aklımdan geçse kanım kaynıyor kanım, Gönlümün prensesi, benim canımsın canım. Sen yakın ol, uzak ol; bende yerin sol yanım, Gönlümün prensesi, benim canımsın canım. Yokluğun büyük hüzün tadım tuzum kaçıyor, Neşem göçmen kuş gibi diyar diyar göçüyor. Beraberken yüzümde renk renk güller açıyor, Gönlümün prensesi, benim canımsın canım. Aşkının sarhoşuyum görmesem aymıyorum, Canımdan can gidiyor öyleyken caymıyorum, Sensiz geçen günleri yaşanmış saymıyorum, Gönlümün prensesi, benim canımsın canım. Ben kadar zaman, mekan sensizliği soluyor, Sessizlik hem acımaz hem vicdansız oluyor, Ne kadar metin olsam gözlerim yaş doluyor, Gönlümün prensesi, benim canımsın canım. Nereye baksam orda tebessüm eden yüzün, Farkı yok ki bir tanem ne gece ne gündüzün, Hayatın yollarında sensiz payım hep hüzün, Gönlümün pressesi, benim canımsın canım. Hoşçakal bu gecemde sensiz atacak şafak, Kendi gönül kubbende bir sevgi kandili yak, Göz bebeğim kendine benim için iyi bak, Gönlümün prensesi, benim canımsın canım... Özcan İşler 21 Mayıs 2023 Ankara |
İsim: | ozcanislersiirleri |
Zaman: | 15.02.2024, 17:00 (UTC) |
Mesaj: | Köylerin Sahibi Domuzlar Oldu Değişti doğada, yabani hayat, Köylerin sahibi domuzlar oldu. Ekmeyen biçiyor ediyor hasat, Köylerin sahibi domuzlar oldu. Yükü toplayanlar veda edeli: Hayatın sedası çocuk sesleri, Göçlerle birlikte şehre gideli, Köylerin sahibi domuzlar oldu. Dumansız evleri, uykuya daldı, Gönüllere bahar özlemi doldu, Kırk gelecek yılı kırk bire kaldı, Köylerin sahibi domuzlar oldu. Uluyan kurtların soyu tükendi. Paşa gönlü çekti öğlen, ikindi, Bostanlara indi, bahçeye indi, Köylerin sahibi domuzlar oldu. Hep sürü halinde dolaşıyorlar, Yedikçe semirip, yalaşıyorlar, Bazan insanlarla dalaşıyorlar, Köylerin sahibi domuzlar oldu. Özcan İşler 27 Mart 2010 Eğirdir Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |